Katedra Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny w Zagrzebiu
katedra | |||||||||
![]() Katedra Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Zagrzebiu, 2019 | |||||||||
Państwo |
| ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Miejscowość | Zagrzeb | ||||||||
Wyznanie | |||||||||
Kościół | |||||||||
Wezwanie | Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny | ||||||||
| |||||||||
| |||||||||
Położenie na mapie Zagrzebia ![]() | |||||||||
Położenie na mapie Chorwacji ![]() | |||||||||
![]() | |||||||||
|
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/7/74/Zagreb-cathedral-2008.08.26.174.jpg/240px-Zagreb-cathedral-2008.08.26.174.jpg)
Katedra Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny[1] (chor. Katedrala Uznesenja Blažene Djevice Marije i svetih Stjepana i Ladislava, katedra Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny i świętych Stefana i Władysława) – katedra rzymskokatolicka archidiecezji zagrzebskiej w Zagrzebiu, stolicy Chorwacji.
Pierwszy, romański kościół stał w tym miejscu już w XI wieku (1093), ale został zniszczony przez najazd mongolski w 1242 r. Odbudowany w stylu gotyckim, był wielokrotnie przebudowywany, ostatni raz po trzęsieniu ziemi w 1880 roku w stylu neogotyckim. Prace prowadzono pod kierownictwem austriackiego architekta Hermanna Bollégo. Na jego polecenie dobudowano fasadę zwieńczoną dwiema neogotyckimi dzwonnicami o wysokości 104 i 105 metrów. Stanowią one wizytówkę i symbol miasta. Od wielu lat trwa renowacja świątyni.
Galeria
- Widok katedry z placu Jelačicia sprzed trzęsienia ziemi w 1880, ze starym dachem wieżowym
- Widok katedry z XIX w. z fortyfikacjami wokół
- Katedra z daleka
- Fasada
- Widok od południowego wschodu
- Kolumna maryjna przed frontem katedry
- Portal
- Neogotycki szczyt wieży
-
- Nawa, prezbiterium i ołtarz
- Ołtarz główny
- Wnętrze katedry
-
- Wnętrze katedry ku zachodowi
-
-
-
Przypisy
- Britannica: place/Cathedral-of-St-Stephen